KwaiKwai

04-08-2014

Saramacanerdorp bij Atjoni. We varen er naar toe, onderweg zwaait iedereen, aardige mensen, of toch niet? In het dorp mogen we de mensen beslist niet fotograferen omdat ze bang zijn dat je met je foto hun ziel vangt. Als ze denken dat je het toch doet, komen ze boos achter je aan. Als ik een onschuldig hutje sta te fotograferen wordt de gids boos. Blijkt dat daar achter de mannen zitten te vergaderen omdat hun dorpshoofd pas is overleden. We mogen wel de plaatselijke school bezoeken. De kinderen dragen een schoolkostuum. De kleintjes zingen voor ons, zeggen gedichtjes op en doen zelfs een toneelstukje. Met de meest wonderlijke vlechtpatronen zien ze er hartveroverend uit. De meeste kinderen zijn eerst erg verlegen, de grotere pubers durven wel een praatje aan. Natuurlijk worden er kadootjes en snoep uitgedeeld. We doneren geld. Daarna zijn de kinderen haast niet meer van ons af te slaan. 's Avonds gaan we kaaimannen spotten. In het pikkedonker. We zijn net op weg of er worden rode ogen gezien. Niet door mij maar het schijnt een kaaiman te zijn. Dat is ook alles wat we te zien krijgen want het begint te regenen en te onweren, dus we zijn heel snel terug